Judas!
Met deze uitroep protesteerde het publiek in de Manchester Free Trade Hall tegen de 'nieuwe Dylan'. Dat incident vond 17 mei 1966 plaats - vandaag dus 55 jaar geleden.
Wat was er aan de hand? In het begin van de jaren zestig maakte Dylan furore als folkzanger. Gewapend met alleen zijn akoestische gitaar en mondharmonica, speelde Dylan liedjes als protest tegen de ongelijke behandeling van bevolkingsgroepen.
Maar vanaf 1965 gooide de singersongwriter het roer om. Hij dook de studio in met een elektrisch versterkte band, en de liedjes gingen niet meer in tegen de maatschappelijke orde. Dylan zou zijn ziel hebben verkocht aan de commercie, vonden de preciezen onder de folk-liefhebbers.
De spanning tussen artiest en publiek werd steeds groter tijdens de elektrische tournee van 1966. Tijdens deze ronde speelde Dylan vóór de pauze met zijn akoestische gitaar; na de pauze werd het doek verder opgetrokken en waren de jongens van The Hawks te zien.
Tijdens het concert in Manchester werd de spanning dus gebroken. In de tweede helft van het optreden liet het publiek merken dat ze niet gediend waren van het elektrische gedeelte. Veel tussendoor applaudiseren, zodat de muzikanten niet konden stemmen, bijvoorbeeld.
Tot vlak voor het einde. Na Ballad of a Thin Man, riep iemand "Judas!" naar het podium. Verrrader, dus. Iemand die de folkmuziek in de steek laat. Dylan reageerde met “I don’t believe you… You’re a liar”, om zich vervolgens om te draaien naar zijn collega's met de oproep: “Play it fuckin' loud!"
Wat ook gebeurde. Drummer Mickey Jones sloeg hard op de drums en de band zette in volle vaart Like A Rolling Stone in.
Wie schreeuwde 'Judas!'? Zoals vaker heeft de geschiedenis vele vaders. John Cordwell misschien? Of toch Keith Butler? Na zoveel jaar na dato komen we er nooit helemaal meer achter.
Dit concert werd gauw een geliefd object bij bootleg-verzamelaars. Het optreden kwam onder de bootleggers bekend te staan als het Royal Albert Hall-concert. Maar dat optreden, in Londen, vond pas 26 en 27 mei 1966 plaats, anderhalve week later dus.
Tjah. Je maakt wel eens fouten in de administratie, zeker als het geen officiële uitgaven betreft.
Het Judas-optreden verscheen in 1998 als deel 4 in de Bootleg Series van Dylan, onder de titel Live 1966: The "Royal Albert Hall" Concert. In 2016 verscheen de box-set The 1966 Live Recordings, waarop bijna alle opnames zijn te horen van die hele 'elektrische' tournee.
Mooi materiaal, als weergave van een tijdsbeeld. Een Dylanesque tijdsbeeld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten