Komende maandag, Tweede Pinksterdag, wordt Bob Dylan 80 jaar. In het kader van deze verjaardag, wordt in Nederland veel gedaan en geschreven. Kranten en tijdschriften maken een beschouwing op Dylan: de zanger, de mens, het fenomeen. En er worden veel activiteiten gehouden, ook in Nederland.
Met vanavond op NPO Radio 1 livemuziek en "ouwehoeren" over Dylan / De BOBCast: op zoek naar Bob Dylan, onder leiding van Chris Kijne. Die maakte met Lars Hulshof de BOBcast, met elke twee weken een gast om over Dylan te praten. Komende zondag is de laatste aflevering, met Larry Campbell als gast. Campbell was jarenlang de gitarist in Dylans begeleidingsband en speelde zo ongeveer alles wat een snaar had. Toen Campbell de band verliet, moest Dylan liefst twee vervangers voor Campbell regelen.
Dan hebben we het nog niet over alle films en documentaires, die op landelijke en regionale televisiezenders worden vertoond. Of alle muziekbijeenkomsten, zoals maandagavond in Hedon, Zwolle, of het Bob Dylan Fest, dat de Tilburgse troubadour Jacques Mees organiseert.
Iets van al die activiteiten is te vinden op de blog van Tom Willems.
Aan Nederlandse aandacht ontbreekt het niet. Wat zou Dylan van al die aandacht meekrijgen? Zou het hem iets uit maken?
Maar belangrijker: wat is er veel aandacht vanuit Nederland. Ik weet niet of andere landen ook zoveel ruimte maken voor Dylan's 80e verjaardag. En ik kan me niet herinneren dat bij een andere artiest ook zo ontzettend veel muziek, artikelen en bijeenkomsten worden gehouden, vanwege een verjaardag.
Wie dit feestje in perspectief kan zetten, welkom. Ik hoor het graag als ik verkeerd zit.
Nog drie nachtjes slapen. En dan is Dylan 80. Zoals Mozes in Psalm 90 dicht:
Zeventig jaren zijn onze dagen,
als wij sterk zijn tachtig.
Het meeste is zwoegen en pijn
en plotseling vliegen wij heen.
Is dat ontferming, liefde en trouw?
Geef antwoord, stormende god.
© Huub Oosterhuis, 150 psalmen vrij, (Utrecht: Uitgeverij Ten Have), 2011
Geen opmerkingen:
Een reactie posten