Bob Dylan viert vandaag zijn tachtigste verjaardag. Een mooie leeftijd. Niet iedereen is dit gegeven. De psalmdichter zegt dat we de tachtig halen als we sterk zijn. Dylan is dus een van de sterken.
Gefeliciteerd.
Omdat het vandaag Tweede Pinksterdag is, verschijnen geen kranten. Geen papieren edities. Dus geen beschouwingen van de zanger tijdens zijn verjaardag zelf. Afgelopen zaterdag verschenen al wel de nodige artikelen in de kranten en tijdschriften.
Vandaag is de dag gevuld met allerlei festiviteiten. Alleen al in Nederland zijn de hele dag optredens, al dan niet gestreamd. Hoe zit het met andere landen? Natuurlijk worden in de Verenigde Staten ook zo de nodige ceremonies gehouden.
Al die activiteiten laten zien dat Dylan en zijn werk niet gauw overschat kan worden.
Al die songs. De schilderijen. De boeken. Al die liedjes die door andere artiesten bekend of nog bekender zijn geworden dan in Dylans eigen uitvoering. Al die albums met liedjes uit de folktraditie of de American Songbook, waar Frank Sinatra groot mee werd. De muziekprijzen. De eredoctoraten. De Nobelprijs voor de Literatuur.
Dylan is uiteraard over de helft van zijn leven. De kans dat hij nog eens tachtig jaar leeft, is nihil. Maar Dylan is een oude soldaat. Die sterven nooit.
Vandaag maar aan het gebak. En Dylan luisteren. Via de elpees, cd's of video-opnames. En via een handvol livestreams.
Ah, but I was so much older then
I’m younger than that now
Proost.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten