vrijdag 6 juli 2018

Verzameling

Sinds deze week heb ik het oeuvre van Bob Dylan op vinyl. Dat wil zeggen, al zijn reguliere studio- en live-albums. De diverse verzamelaars heb ik nog niet, evenmin de volledige Bootleg Series. Natuurlijk, ik heb ze op cd en soms zelfs in een mooie box.
Waarom wil ik deze albums op het zwarte goud hebben? Want muziek kun je natuurlijk tegenwoordig ook gewoon via YouTube of Spotify luisteren. Maar de digitale variant van muziek is toch inferieur ten opzichte van de fysieke uitgave.
Daar komt bij dat ‘een plaatje draaien’ een activiteit is, wat meer is dan alleen de muziek luisteren. Het is een beleving. De hoes pakken, de hoes bekijken, de plaat uit de hoes halen en op de draaischijf leggen, de naald op de draaiende plaat leggen: dat is het. En dan in de lekkere stoel zitten met de ogen dicht.
Zoals het kerkgebouw ook al een boodschap uitstraalt, door met de toren te verwijzen naar de Eeuwige, zo vertelt een platenhoes ook al een verhaal. Plus dat in het boekje van het album extra informatie is over muzikanten en jaartallen.
Daarom dus de muziek zoveel mogelijk fysiek in huis.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten