Ronnie Flex is een
Nederlandse rapper en producer. Zijn nieuwe videoclip Fan lijkt sterk
op op de clip van het nummer Bound 2 van Kanye West. Pleegt Ronnie
plagiaat? Neemt hij materiaal over van iemand anders, zonder
bronvermelding en door te doen alsof het eigen werk is? De discussie
is zelfs bij de NOS aanbeland.
Tussen Ronnie Flex en Bob
Dylan gaapt een groot gat. Maar dit hebben ze dan wel gemeen, dat
beide muzikanten worden beschuldigd van plagiaat. Dylan kopieert dan
geen videobeelden, maar wel teksten en schilderijen. Dagblad deVolkskrant meldde zeven jaar geleden:
“In de Amerikaanse
hoofdstad zou een serie schilderijen te zien zijn waarop Dylans
reizen door Japan, China, Vietnam en Korea te zien zijn, maar veel
schilderijen lijken geverfde kopieën van beroemde foto's van Henri
Cartier-Bresson, Dmtri Kessel en Léon Bussy.”
En dan hebben we dat
debacle rond “Love And Theft” nog. Voor dit album zou de
schrijver rijkelijk geput hebben uit het boek Confessions of a Yakuza
van de Japanse schrijver Junichi Saga. Hoewel de overeenkomsten
zichtbaar waren, was Saga niet boos op dit plagiaat. Integendeel, hij
was blij met de nodige aandacht voor zijn boek.
Afsluitend nog de
Nobel-speech. Dylan leverde deze net op tijd in om het bijbehorende
bedrag van 820.000 euro te ontvangen. De ‘Moby-Dick-teksten’ uit
de speech zijn afkomstig van de website SparkNotes, waar gratis
analyses van onder meer poëzie en filosofie kunnen worden
gedownload. Pitzer legde de teksten van Dylan over Moby-Dick naast de
uitleg op de website en zag dat van de 78 regels die Dylan wijdt aan
het boek, er meer dan twintig veel gelijkenis vertonen met de tekst
op SparkNotes.
Is dit erg? Nee, want dit
is zoals het gaat, zeker in de folktraditie, waar Dylan zijn wortels
heeft. Leentjebuur bij collega's, zowel qua melodie als tekst. Je
haalt her en der materiaal vandaan om het in een nieuwe setting te
presenteren. En feitelijk doen we dat allemaal, ook als publicist.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten