Een paar jaar geleden
kocht ik de cd Eels with Strings: Live at Town Hall. Redelijk op de
bonnefooi, want ik kende Eels helemaal niet. Het enige dat ik wist,
was dat op deze cd het nummer Girl from the North Country van Bob
Dylan te horen is. En elke keer als ik deze uitvoering weer hoor,
ontroert het me steeds.
Natuurlijk, het zijn de
'strings' die het hem doen. Maar ook de lichte tekstwijzigingen die
Mark Oliver "E" Everett heeft aangebracht. Waar Dylan
voornamelijk de verleden tijd gebruikt (Many times I often pray),
doet E het in de tegenwoordige tijd (Many nights I pray). Voor Dylan
is het een afgeronde liefde, bij Eels is dat nog maar de vraag.
Het is een goede gok
geweest om Eels with Strings aan te schaffen. Ook voor een mooie dag
als vandaag is het een goede versie om 'Girl' te luisteren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten