There is a book coming out – niet over Woody Guthrie, maar over de
zomer van 1966. Het boek is van de hand van Robert Hudson en gaat
over de invloed van Bob Dylan op de Amerikaanse monnik Thomas Merton.
Het is niet de eerste
keer dat ik over een link lees tussen een monnik en Bob Dylan. In
maart 2017 publiceerde de benedictijner monnik Thomas Quartier zijn
monastieke bespiegelingen rondom Dylan in het tijdschrift De Kovel.
Het was vlak voor de optredens in AFAS Live van Dylan, drie shows in
de hoofdstad.
Toen ik in de zomer twee
weken in het klooster van Westmalle was, ging mijn 'mentor' broeder
Guerric naar een redactievergadering van De Kovel, waar broeder
Thomas ook aanwezig was. Broeder Guerric bracht hem namens mij de
complimenten over voor het artikel.
Bob Dylan als een
eigengereide monnik. Mooi beeld. Ik ontken het niet. Dat is overigens
geen bevestiging. Maar ontkennen heeft geen zin.
Dit weekend is het weer
behoorlijk gaan waaien. Ik merk het als ik naar de kerk fiets. Maar
ik merkte het ook toen ik naar een optreden ging van Huub van der
Lubbe in Meppel. Tot mijn grote verrassing zat op de stoel voor me
mijn Dylan-makker Wietse, met wie ik vorig jaar naar AFAS ben
geweest. Net zo'n verrassing was de toegift van Van der Lubbe, met
zijn vertaling van Forever Young: ‘En blijf vooral voor altijd
jong'.
Het waait. Een te
makkelijke link is te leggen met Blowin' In The Wind. Dat gaat me te
snel, hoewel Dylan's uitvoering uit 2002 onovertroffen is.
Meerstemmig, met Charlie Sexton en Larry Campbell als koor. Nee, ik
moet bij de wind denken aan I'll Remember You, de uitvoering uit de
film Masked & Anonymous.
Met die prachtige zin in
de brug: Didn’t I sleep, didn’t I weep beside you / With the rain
blowing in your hair?
En zo is het, ouwe
monnik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten