zondag 18 maart 2018

Kronieken #34: Rain is blowin' in your hair

There is a book coming out – niet over Woody Guthrie, maar over de zomer van 1966. Het boek is van de hand van Robert Hudson en gaat over de invloed van Bob Dylan op de Amerikaanse monnik Thomas Merton.
Het is niet de eerste keer dat ik over een link lees tussen een monnik en Bob Dylan. In maart 2017 publiceerde de benedictijner monnik Thomas Quartier zijn monastieke bespiegelingen rondom Dylan in het tijdschrift De Kovel. Het was vlak voor de optredens in AFAS Live van Dylan, drie shows in de hoofdstad.
Toen ik in de zomer twee weken in het klooster van Westmalle was, ging mijn 'mentor' broeder Guerric naar een redactievergadering van De Kovel, waar broeder Thomas ook aanwezig was. Broeder Guerric bracht hem namens mij de complimenten over voor het artikel.
Bob Dylan als een eigengereide monnik. Mooi beeld. Ik ontken het niet. Dat is overigens geen bevestiging. Maar ontkennen heeft geen zin.
Dit weekend is het weer behoorlijk gaan waaien. Ik merk het als ik naar de kerk fiets. Maar ik merkte het ook toen ik naar een optreden ging van Huub van der Lubbe in Meppel. Tot mijn grote verrassing zat op de stoel voor me mijn Dylan-makker Wietse, met wie ik vorig jaar naar AFAS ben geweest. Net zo'n verrassing was de toegift van Van der Lubbe, met zijn vertaling van Forever Young: ‘En blijf vooral voor altijd jong'.
Het waait. Een te makkelijke link is te leggen met Blowin' In The Wind. Dat gaat me te snel, hoewel Dylan's uitvoering uit 2002 onovertroffen is. Meerstemmig, met Charlie Sexton en Larry Campbell als koor. Nee, ik moet bij de wind denken aan I'll Remember You, de uitvoering uit de film Masked & Anonymous.
Met die prachtige zin in de brug: Didn’t I sleep, didn’t I weep beside you / With the rain blowing in your hair?
En zo is het, ouwe monnik.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten