woensdag 4 maart 2015

Ongeluk

Vorige week woensdag ben ik geschept door een auto. Vlak bij mijn werk, in het zicht van de haven. Gelukkig, ik ben er met een schram, spierpijn, een lichte hersenschudding en wat gekneusde ribben vanaf gekomen.
Nu ben ik aan het revalideren. Ik moet het van de dokter rustig aan doen. Twee weken, waarvan de eerste week nu voorbij is. En het moet gezegd: ik heb vaak gedacht aan Dylans mysterieuze motorongeluk in 1966.
Alles aan de kant, afspraken in de agenda afzeggen tot nader orde. Maar nee, in mijn geval niet een dekmantel om te doen waar ik het liefste zin in heb. En evenmin een kwestie van transfiguratie.
Of kan ik dat laatste pas in retrospectief beoordelen?

1 opmerking:

  1. Gedwongen tijd vor zelfreflectie. Neem het zoals het is. Sterkte met revalideren.

    BeantwoordenVerwijderen