Dit weekend is het precies 50 jaar geleden dat The Concert for Bangla Desh werd gehouden. Op initiatief van ex-Beatle George Harrison werd geld ingezameld voor de vluchtelingen van de voormalige Britse kolonie Oost-Pakistan.
Twee concerten werden gehouden: een om half drie 's middags en een avondoptreden om 8 uur. Het is een van de eerste grootschalige concerten voor een goed doel; anderhalf decennium volgde Live Aid in Londen en New York.
Het Nederlands Dagblad besteedde vandaag aandacht aan dit optreden. Ook Dylan wordt in dat artikel genoemd. Hij was in die jaren een keurige huisvader, die zich vooral richtte op zijn jonge gezin. Maar voor de latere fellow Wilbury maakte Dylan een uitzondering en speelde hij een flink aantal nummers. In het ND wordt Dylan niet uitgebreid genoemd. Jammer, want zijn bijdrage was behoorlijk tijdens de shows.
Maakt niet uit. Dylan is niet de roze olifant, het gespreksonderwerp dat levensgroot aanwezig is maar niet benoemd wordt. Dylan is altijd aanwezig.
Morgen de cd van dit concert in de cd-speler schuiven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten