Escaping on the run

Zijn bootlegs verkeerd? Naar de letter van de wet wel. Je kopieert namelijk een dienst, in dit geval een optreden. Daarmee derf je de inkomsten van de artiest: sommige fans komen niet naar de show, omdat hier wel een opname van verschijnt. En een eventueel officieel verslag laten fans dan achterwege, omdat ze de cd toch al hebben.

Het is maar heel erg de vraag of deze redenering klopt. Wie een fan is van een artiest, gaat wel naar het optreden toe. Een opname is een leuke herinnering aan de avond. En mocht de artiest of de platenmaatschappij alsnog besluiten een officiële uitgave van de show op de markt te brengen, zijn de fans wel zo hartstochtelijk, dat ze zowel de bootleg als de officiële uitgave kopen.

Zo wordt iets gecriminaliseerd wat onnodig is. Sterker nog, je kunt bootlegs zelfs als een vorm van reclame zien. "Moet je eens luisteren wat voor optreden mijn idool weggeeft."

Enfin.

Bob Dylan is een van de meest gebootlegde artiesten ter wereld. Van elk optreden is wel een opname te horen, zowel als download als in een mooie fysieke uitgave. Een van die bootlegs is Escaping On The Run, Volume 2. Het is een opname van het platenlabel Moonlight en betreft de show van 21 juni 1996 in Vredenburg, Utrecht. Het was de tweede avond, een dag eerder stond Dylan eveneens in deze muziekhal. Vandaar die Volume 2, Volume 1 is de show van 20 juni 1996.

Dit is een aangename opname. Dat komt voor een deel omdat het hoesje met de setlist onjuist is. De maker van het hoesje noteert namelijk voor nummer 7 op cd 1 dat Dylan en zijn band Girl From The North Country speelden. Dat was niet zo, ze voerden Boots Of Spanish Leather uit.

Wat dit optreden eveneens leuk maakt, is de interactie met het publiek. Na She Belongs To Me stelt Dylan zijn band voor. Uit het publiek reageert Lambchop, a.k.a. Chopper enthousiast: Thank you, Bobby!!!!! How about giving the Chopper a hand! He's seen more shows than me. He-he-he. He's seen me play more times than me!!, zegt Dylan.

Zo is Lambchop dan ook opgenomen, letterlijk, in de kronieken van Dylan.

Want dat zijn de bootlegs: kronieken, verslagen, weerslagen, overzichten. Wat uitstekend past bij Dylan, getuige onder meer de titel van zijn autobiografie. En de zin uit Sugar Baby: Some of these bootleggers, they make pretty good stuff / Plenty of places to hide things here if you wanna hide ’em bad enough