Het is regisseur Martin Scorsese gelukt, om ruim veertig jaar na dato een meesterwerk van Bob Dylan te voltooien. Rolling Thunder Revue: A Bob Dylan Story by Martin Scorsese is wat Dylan met zijn vier uur durende film Renaldo & Clara voor ogen had. Een film en concertverslag van zijn tournee in het najaar van 1975 door Noord-Amerika: 31 concerten in nog geen twee maanden.
Het resultaat is dus een Bob Dylan-verhaal van Scorsese, die in 2005 al de documentaire No Direction Home maakte. Maar Rolling Thunder Revue moet geen documentaire heten, laat Gijsbert Kamer van de Volkskrant weten: We zien diverse verzonnen karakters die hun gefingeerde verhalen over de tournee vertellen alsof ze er toen echt bij waren. Ook Dylan zelf werkt in de interviews vrolijk mee aan het morrelen aan de feiten.
Het resultaat is wat Dylan met zijn eigen film ook voor ogen had. Een mix tussen waarheid en fictie, waarbij niets is wat het lijkt en waarheid altijd een andere route neemt.
In de film draagt Dylan een masker, soms wit geschilderd, soms een doorzichtig masker. "Als je een masker draagt, spreek je de waarheid," zegt de Nobelprijswinnaar voor de Literatuur 2016. "Als je geen masker draagt, is dat hoogst onwaarschijnlijk."
Daar spreekt de bard een waar woord.
Clara uit de Dylanesque muziekfilm, Sara Dylan, komt niet ter sprake in de Scorsese-film. Of nou ja, wel zijdelings. Joan Baez, die meedoet in de Revue en een decennium eerder een vriendinnetje van Dylan, en de zanger zelf hebben in de film een gesprek over dat ze niet samen zijn getrouwd. "Ik ben getrouwd met mijn liefde," zegt Dylan. "Ik ben ook getrouwd met mijn liefde," zegt Baez.
Wat zullen we er van zeggen?
Rolling Thunder Revue: A Bob Dylan Story by Martin Scorsese is te zien op Netflix. Ruim twee uur film, gestileerd en tot een eigen verhaal gemaakt uit zo’n tachtig uur materiaal.
Keurig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten