Tussen de bedrijven door luisterde ik een beetje naar het debat over de val van het kabinet-Schoof. Het was een debat waar we al maanden naar uitkeken. Dat de ministersploeg het nog elf maanden heeft volgehouden, is een klein wonder.
Stephan van Baarle is fractievoorzitter van DENK!, een sociaal-democratische partij met vooral een allochtone acherban. Van Baarle ging in zijn bijdrage over de val van het kabinet vooral in op de houding van de bewindspersonen richting het land Israël.
Zo'n bijdrage mag, natuurlijk. In een democratisch bestel als de onze is dat mogelijk. Ik moest denken aan het lied Neighborhood Bully van Dylan. Over datzelfde land aan de Middellandse Zee. Dat van veel kanten wordt bedreigd. Soms zelfs als een bullebak wordt gezien.
Maar Dylan is dan ook niet neutraal in dit debat. Als zoon van Joodse Amerikanen. Een stevige Bijbelcursus bij de Vineyard-genootschap. Dat maakt je wel een vriend van de Israëlieten. Misschien.
Ik wil me er niet teveel in mengen. Maar ik draai toch maar weer even Infidels. Al is het maar vanwege de degelijke muziek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten