Shot Of Love is jarig. Het album is inmiddels 40 lentes jong. Shot Of Love (SOL) is de laatste van het christelijke drieluik, dat Dylan tussen 1979 en 1981 opnam.
Volgens Tom Willems is SOL geen christelijk album, maar markeert het album de overgang van de Christelijke songs op Slow Train Coming en Saved naar de wereldse songs op Infidels. Oke, daar kan ik inkomen. Maar helemaal juist is deze analyse niet.
Ik deel de uiteenzetting dat dit album de overgang is naar 'de wereldse songs'. Of in ieder geval minder expliciete nummers over God en Jezus. Maar Dylan is een sluwe vos. Van de folkmuziek heeft hij ook nooit afscheid genomen - albums als World Gone Wrong en Good as I Been to You bewijzen Dylans liefde voor deze muziek.
Hetzelfde geldt voor de protestsongs: Dylan protesteerde met hetzelfde gemak tegen het sociale onrecht als tegen zijn eigen publiek, verspreid over meerdere jaren. Hattie Carrol, Medgar Evers, Rubin Hurricane Carter: we kennen de mensen uit Dylan's oeuvre. Net als de journalist uit Ballad of a thin man en de jij-figuur uit Positively 4th Street, of de rockmuziek bij het Newport Folk Festival.
Ook religie is nooit ver weg bij Dylan. Property of Jesus is nummer drie op het album. Die shot van liefde is niet een avondje bij een prosituee over de vloer. Every Grain Of Sand is de twijfelaar, maar wel van een weifelaar die weet dat zijn haren zijn geteld.
En dan is er nog die tekst op de binnenhoes: "I thank thee, O Father, Lord of heaven and earth, because Thou hast hidden these things from the wise and prudent and has revealed them into babes." (Matthew 11: 25).
De Nieuwe Bijbelvertaling heeft deze tekst in 2004 als volgt in het Nederlands overgezet: "Ik loof u, Vader, Heer van hemel en aarde, omdat u deze dingen voor wijzen en verstandigen verborgen hebt gehouden, maar ze aan eenvoudige mensen hebt onthuld."
Naar verluidt houdt Dylan van trilogieën. De drie gospelalbums, die allen met een S beginnen (Slow Train Coming, Saved en Shot Of Love) is een drieëenheid. De 'Frank Sinatra-albums' Shadows in the Night, Fallen Angels en Triplicate zijn een drietal, met de laatste zelfs als een drie-cd.
De 'drie-theorie' gaat niet volledig op, want de folkalbums van begin jaren negentig waren er maar twee. Maar het is ook slechts een gerucht, een hypothese.
Enfin.
Shot of love.
Prima album voor een donderdagavond.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten