Oh, sister

We zaten als genootschap Lo And Behold! weer bij elkaar. Onderwerp van bespreking bij deze Dylan-avond was het nummer Oh, Sister van het album Desire (1976). Waar gaat het lied over? Gelukkig biedt een website als Bob Dylan in (het) Nederland(s) al iets van een richting. Ik ben vooral gecharmeerd van deze alinea:

De clou zit ‘m in de laatste vier regels.

Oh, sister, when I come to knock on your door

Don’t turn away, you’ll create sorrow

Time is an ocean but it ends at the shore

You may not see me tomorrow

Dit is afscheid, een vaarwel. Een klaagzang, spijt. Vroeger waren we zo close, kijk naar ons nu, uit elkaar gedreven door de tijd.

De tijd is een oceaan, maar het eindigt bij het strand.

Het lijkt alsof “we” alle tijd hebben, maar vergis je niet. Ook de tijd is beperkt, de hoeveelheid tijd lijkt misschien overdadig, maar voor je het weet heb je de letterlijke grens bereikt. Je zult me morgen mogelijk niet meer zien. De kust ligt bij morgen.

De schrijvers Jean-Michel Guesdon en Philippe Margotin vertellen in 'Bob Dylan Compleet – Het verhaal van de 492 songs' ook interessante zaken. Zoals dat dit nummer het eerste was waarin God werd aangeroepen om een vrouw het hof te maken (“Tim Riley noted that it was the first time Dylan had invoked God as a method of wooing a woman, and that with Emmylou Harris, the song became a discourse on the fragility of love.”) En het zou een reactie kunnen zijn op Diamonds & Rust van Joan Baez.

Joan Baez, het vriendinnetje van Dylan, die tot over haar oren verliefd op hem was. Die hem introduceerde bij het folkpubliek. Die hoopte dat Dylan háár vervolgens weer introduceerde bij zijn specifieke publiek. Baez, die als Woman in White te zien is in Renaldo And Clara, de film die hoort bij Desire.

Oh, Sister is geen religieuze song, maar een liefdesliedje. Ach, waarom ook niet?