dinsdag 29 november 2016

Als een rollende steen

Het vriest een graad of dertig, het is winter en vrij koud. Wat is er dan mooier om met je Dylan-vrienden je te buigen over een tekst? Voor de gelegenheid heb ik een vertaling gemaakt van Like A Rolling Stone. Niet per sé een zingbare vertaling, wel eentje die vooral dicht bij de oorspronkelijke tekst staat. Ik heb de titel vertaald als 'Als een rollende steen'; de bijbehorende tekst staat hieronder.

Als een rollende steen

Er was eens een tijd dat je je uitstekend kleedde
Je deed een duit in het zakje bij de braspartijen van je bloeitijd
Mensen belden je op, waarschuwden je: “Pas op, popje, je bent op weg naar je val”
Je dacht dat ze je in de maling namen
Je lachte erom
Nu praat je niet zo hard
Nu lijk je niet zo trots
Als je je volgende maaltje bij elkaar bietst

Hoe voelt het
Hoe voelt het
Om zonder een thuis te zijn
Als een volslagen onbekende
Als een rollende steen?

Je ging naar een uitstekende, betrouwbare school, Vrouwe Eenzaamheid / Eenzaam Bakvisje
Maar je weet dat je slechts rijk was / Ze leerden je er alleen maar zuipen
En niemand die er aan dacht om je te leren, hoe het is om op straat te leven
En nu ontdek je om daar aan gewend te raken
Je zei dat je nooit compromissen sloot
Met de mysterieuze zwerver, maar nu realiseer je je
Dat hij je geen alibis verkoopt
Wanneer je in het vacuüm van zijn ogen staart
En hem vraagt om een dealtje te sluiten?

Hoe voelt het
Hoe voelt het
Om op jezelf aangewezen te zijn
Om zonder een thuis te zijn
Als een volslagen onbekende
Als een rollende steen?

Je keerde je nooit om, om naar de gefronsde wenkbrauwen te kijken van de goochelaars en clowns
Toen ze zich naar je verlaagden en hun kunstjes voor je deden
Je begreep niet dat dit nooit goed zou zijn
Je zou andere mensen nooit je foute klusjes moeten laten opknappen
Je was gewend om te rijden op je stalen ros met je diplomaat
Met op zijn schouder een Siamese kat
Was het niet pijnlijk toen je ontdekte dat
Hij niet echt was wie je dacht dat hij was
Nadat hij alles van je had weggenomen wat hij ook maar kon stelen?

Hoe voelt het
Hoe voelt het
Om op jezelf aangewezen te zijn
Om zonder een thuis te zijn
Als een volslagen onbekende
Als een rollende steen?

Prinses op de toren en alle mooie mensen
Ze drinken en denken dat ze het gemaakt hebben
Ze wisselen elkaar mooie cadeaus en dingen uit
Maar je doet er beter aan om je licht op te steken en je gouden ring te verpanden, liefje
Je keek altijd zo vermakelijk
Naar Napoleon in zijn lompen en het taalgebruik dat hij gebruikte
Ga naar hem toe, hij roept jou, je kunt niet weigeren, hem niet weerstaan
Als je niets hebt, heb je ook niets te verliezen
Je bent onzichtbaar nu, je hebt geen geheimen te verbergen of te verhelen

Hoe voelt het
Hoe voelt het
Om op jezelf aangewezen te zijn
Om zonder een thuis te zijn
Als een volslagen onbekende
Als een rollende steen?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten