Freek

Gisteravond was Freek de Jonge de eerste Zomergast van deze serie. In 1996 was hij de eerste nieuwe presentator van het programma, nadat bedenker en eindredacteur Peter van Ingen acht seizoenen de gastheer was. Nu dus Freek als Zomergast. Eerder was schrijver Adriaan van Dis te gast, bij presentator Jelle Brandt Corstius – Van Dis presenteerde Zomergasten vier edities.

In omgekeerde volgorde gebeurde iets vergelijkbaars met Connie Palmen. Zij werd in '96 door Freek geïnterviewd; in 2005 was zij de presentator van dienst.

Enfin. Freek dus. Werd bekend met Bram Vermeulen als Neerlands Hoop In Bange Dagen. En scoorde een grote hit met 'Er is leven na de dood', een bewerking van Dylans Death Is Not The End. Toch was het niet dit nummer van Dylan waarmee Freek zijn favoriete televisie-avond afsloot.

Nee, Freek liet een filmpje zien van Dylan op het Newport Folk Festival. Niet het beruchte optreden met een elektrische band (1965), maar van twee jaar eerder. Zittend achter een microfoon, met op zijn gesloten benen een akoestische gitaar. North Country Blues. Wat een indrukwekkend nummer.

Mooi dat Freek, de domineeszoon, hiermee afsloot.

Het doet me denken aan een optreden van The Thirteen Weeks, in 2008 in een bibliotheek in Nijkerk. In het bandje zaten twee zusjes, een saxofoniste en een zangeres. Het zingende meisje zong North Country Blues – bijna net zo mooi als Dylan het zingt.