De vlag hangt uit! Het eerste dat mevrouw Frits en ik vanochtend deden toen we de dag begonnen, was het ophangen van de vlag. Vandaag vieren we immers 80 jaar bevrijding. Niet alleen wij, maar in heel Nederland wordt volop feest gevierd.
We hebben de bevrijding grotendeels te danken aan geallieerde militairen. Soldaten van voornamelijk Amerikaanse en Canadese achtergrond. Enkele veteranen, die zo rond de 100 lentes jong zijn, zijn weer even in de Lage Landen voor dit volksfeest.
Gisteren stonden we al stil bij de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog. Twee minuten stilte, de vlag halfstok.
Het zijn dagen dat ik benieuwd ben wat Dylan doet. Hij heeft niet veel met 4 en 5 mei, schat ik zo in. Hoewel zijn grootouders van beide kanten Europese joden waren, was Robert Zimmerman al volledig ver-Amerikaniseerd. Daar komt bij dat voor de Verenigde Staten de Tweede Wereldoorlog pas in augustus 1945 was afgelopen, na de capitulatie van de jappen.
In de teksten van Dylan gaat het nauwelijks over de Holocaust. In With God On Our Side refereert de zingende dichter er natuurlijk wel aan, over de Duitsers, die zes miljoen in hun ovens hebben verbrand. Maar nu zijn we weer vrienden, en hebben de Duitsers nu ook God aan hun zijde.
Is er dan niets wat ik vandaag kan laten horen aan mevrouw Frits? Niet een specifiek holocaust-nummer. Wel andere songs over oorlog, vrede en bevrijding. Misschien moet ik dat dan maar doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten