Voordat regisseur Jim Mangold kon beginnen aan de opnames van A Complete Unknown, moest hij zijn zelfgeschreven script een aantal keer door. Dat deed hij niet alleen, Mangold kreeg hiervoor de dwingende hulp van Bob Dylan zelf. "Ze hebben het hele script hardop voorgelezen," vertelde producent Peter Jaysen in de podcast The Town. "Jim las alle rollen en regieaanwijzingen voor en Bob alleen zijn eigen dialogen."
Bij dit soort verhalen blijft het altijd een beetje schimmig of het voorval daadwerkelijk heeft plaatsgevonden. Soms zijn ook anekdotes van de verteller van dienst om het podium te grijpen. Maar je kunt je er wel iets bij voorstellen. De film gaat natuurlijk expliciet over Bob Dylan - anders dan bijvoorbeeld I'm Not There, waarin zes acteurs zeven personages of periodes uit Dylan's leven en werk vormgeven.
Dat Dylan in ieder geval zijn eigen dialogen goedkeurt, valt wel wat voor te zeggen. Geen grappen in de Dylanesque dialogen. Het doet denken aan die ene zin uit A Hard Rain's A-Gonna Fall: But I’ll know my song well before I start singin’.
Overigens is het scenario dat Mangold schreef voor zijn film gebaseerd op een journalistiek-historisch boek. Dylan Goes Electric! van Elijah Wald, dat in 2015 verscheen. In eerste instantie zou de film ook dezelfde titel als het boek krijgen. Maar in de loop van het project werd ook de titel aangepast.
Het eerste foutje in de film is ook al aangestipt. Aan het slot van A Complete Unknown wordt gemeld dat Dylan de eerste songwriter is die de Nobelprijs voor de Literatuur krijgt. Dat is niet waar, een kleine eeuw eerder ontving collega-tekstschrijver Rabindranath Tagore ook al de prestigieuze prijs.
Enfin. Over twee maanden is de film in de Nederlandse bioscopen te zien. Waarschijnlijk moeten we in Leeuwarden naar het filmhuis voor A Complete Unknown. Dat geeft niet, zo'n filmhuis is wel net wat gezelliger dan een reguliere bioscoop. En voor mevrouw Frits en mij een leuk uitje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten