dinsdag 2 augustus 2022

You may call me anything

Hiep hiep hoera! Garth Hudson viert vandaag zijn 85e verjaardag. Geen idee of hij aandacht besteed aan zijn verjaardag. Dag mag hij gelukkig zelf weten. Ik was overigens niet van plan om 'even' naar Canada af te reizen voor Garth's 85e.
Garth Hudson is geboren in (Windsor (Ontario), als zoon van klassiek geschoolde muzikanten. Hij ging in zijn ouders spoor verder en werd organist. Ook bespeelde hij piano en kon hij overweg met de saxofoon, de trombone en de trekharmonica.
Een goede combinatie, want in december 1961 trad de muzikant toe tot The Hawks, de begeleidingsband van de Amerikaanse Canadees Ronnie Hawkins. Halverwege de jaren zestig weekte Bob Dylan die band los van Ronnie, waarna The Hawks verder ging als The Band - want iedereen had het over 'the band', wat een logische groepsnaam werd.
Awel.
Waar Hudson met veel muziekinstrumenten overweg kan, lukt hem dat een stuk minder met zijn huishoudboekje. Journalist Jason Schneider schreef in 2002 het artikel The World According to Garth, waarin hij in een bijzin vermeldt dat Hudson een jaar eerder (in 2001 dus) voor de derde keer persoonlijk falliet was verklaard.
Het overkomt de besten.
Enfin.
Vandaag is het ook precies zestig jaar geleden dat Robert Allen Zimmerman zijn achternaam officieel liet wijzigen in Dylan. Onder begeleiding van zijn manager Albert Grossman, toog de jonge Robert naar een rechtbank in Minnesota voor de naamswijziging.
Zoals Dylan het later zong in Gotta Serve Somebody:

You may call me Terry, you may call me Timmy
You may call me Bobby, you may call me Zimmy
You may call me R.J., you may call me Ray
You may call me anything but no matter what you say

Een mooie dag om me weer te dompelen in de muziek van The Band. En van Dylan, uiteraard.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten