In mei 1966 tourde Bob Dylan met The Hawks door Engeland. Die 17e mei stonden de muzikanten in de Manchester Free Trade Hall in Manchester. Bootleggers brachten de opnames van deze show in de roulatie onder een foutieve naam: alsof het om het optreden in de Royal Albert Hall in Londen was.
Dat was niet zo.
Maakt niet uit. De muziek wordt er niet per se beter of slechter van.
We hebben op tape hoe Dylan voor Judas wordt uitgemaakt vanwege zijn 'elektrische' muziek.
In het tweede gedeelte van dit optreden, met The Hawks, speelt Dylan als zesde nummer One Too Many Mornings. Een mooi nummer, dat extra mooi wordt door de tweede stem van bassist Rick Danko in het woord 'behind' in het refrein.
In dit nummer zit een mooie zin. You’re right from your side / I’m right from mine / We’re both just one too many mornings / An’ a thousand miles behind.
Aan deze zin moest ik gisteravond denken. Ik was weer even op de Rijksuniversiteit Groningen, bij een soort stageterugkomdag. Mijn aanwezigheid was een vriendelijke geste.
Want mijn stage was in maart voortijdig beëindigd. Daar kunnen we achteraf veel over zeggen. Dat doe ik maar niet. Ik verschuil me maar achter de woorden van Dylan.
En ik schuif de schijf van dit optreden in de cd-speler.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten