Bob Dylan speelde 17 mei 1966 in de Free Trade Hall in Manchester. Het optreden was onderdeel van zijn wereldtournee van dat kalenderjaar. De optredens verliepen volgens hetzelfde concept, met slechts enkele variaties in de setlisten. Vóór de pauze speelde Dylan zeven nummers, alleen, zichzelf begeleidend met de akoestische gitaar en mondharmonica.
Na de pauze volgde het 'elektrische gedeelte', acht nummers, met een drummer, een organist, een pianist, een bassist en een gitarist. Dylan zelf verwisselde in de pauze zijn akoestische gitaar voor een elektrische gitaar.
De fans van het eerste uur waren in hun nopjes met het programma voor de pauze, maar waren woedend dat Dylan zich prostitueerde voor commerciële muziek, door gebruik te maken van een begeleidingsband. Dat lieten de concertbezoekers tijdens de tournee dan ook weten. Veel gefluit en ge-boe na de pauze.
In Manchester kwam het tot een woordenwisseling tussen fans en bard. Iemand uit het publiek roept 'Judas!' naar Dylan - verrader dat je bent. Dylan reageert: "I don't believe you. You're a liar."
Daarna keert hij zich om voor een dienstmededeling aan de muzikanten: "Play fuckin’ loud! " Wat dan ook gebeurt: een harde versie van concertafsluiter Like A Rolling Stone.
Het is vanwege dit incident dat dit concert een geliefd optreden was voor bootlegverzamelaars. Door een fout in de administratie van een bootlegger, werd het bekend onder de naam The "Royal Albert Hall" Concert, naar de zaal in Londen. Maar daar trad Dylan pas tien dagen later op.
Dit optreden is officieel verschenen als deel 4 van The Bootleg Series, onder de foutieve naam. In 2016 verscheen een hele box met bijna alle opnames van de wereldtournee van '66. Ook met het Judas-concert, dat in de verzamelbox wel de goede naam en concertzaal vermeld zag staan: Free Trade Hall, Manchester.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten