Santa Fe

Vooropgesteld, het schietincident in Santa Fe, Texas, waarbij de 17-jarige scholier Dimitrios Pagourtzis negen scholieren en een leraar doodschoot, is verschrikkelijk. Er zijn dit jaar al zestien schietpartijen geweest in het onderwijs. Correspondent Wouter Zwart van de NOS merkt dat het cynisme daarover groeit onder Amerikaanse tieners. Hij vertelt over een scholier in Sante Fe die gisteren een vraag kreeg van een journalist: 'Je had vast niet gedacht dat dit op jouw school zou gebeuren?'

Zwart: "Ze zei, met een hartverscheurende kalmte: “Jawel hoor, het gebeurt overal. Ik heb altijd gedacht dat het hier uiteindelijk ook zou gebeuren.”

Donald Trump heeft al eens gezegd dat de gevolgen van schietpartijen ingeperkt kunnen worden als iedereen een wapen mag dragen. Dit is het keten van het lot. Het kwaad is geschied en zal onontkoombaar een keten van gebeurtenissen in gang zetten (wraak enz.). Tenzij de chain of events wordt gebroken op het moment dat God de dader het merkteken geeft dat hem vrijwaart van de straf der mensen. Zoals bij Kaïn.

En toch, hoe wreed het ook is, bij de naam van het plaats delict moet ik denken aan Bob Dylan. Toen hij zich na een mysterieus motorongeluk terugtrok uit het openbare leven, maakte hij muziek met zijn vrienden van The Band. De muzikanten sloten zichzelf op in de kelder van Big Pink, de woning van de band in New York. Eén van de liedjes die ze opnamen, heet Santa Fe.

Bindervoet & Henkes vertalen dit liedje als 'Sinterklaas, ouwe baas'. Grappig, maar zoals bij wel meer van hun omzettingen naar het Nederlands, is hun vertaling te grappig, te Nederlands, teveel van achter de dijken. Maar vooruit, vooralsnog is dit de enige officieuze vertaling, dus daar moeten we het maar mee doen.

Met zo'n liedje van Dylan krijg je uiteraard de slachtoffers van het bloedbad op de Santa Fe High School in Texas niet terug. Met een vrijere wapenwet ook niet. Tijd om deze keten van het lot te doorbreken met een merkteken.

Misschien kan Dylan's Santa Fe wel zo'n merkteken zijn.