Er is weer nieuwe informatie gekruimeld
over Dylans aanstaande release van Shadows In The Night. Naar verluidt zou het
album in Amerika 26 augustus verschijnen; in Europa een paar dagen eerder, 22
of 23 augustus misschien al. Het album is inderdaad een soort tribute aan Frank
Sinatra, de grootmeester het pre-Dylan-tijdperk. De hoes van ‘Shadows’ is vergelijkbaar met die
van andere hoezen bij het label Blue Note – of dit ook betekent dat Dylans
nieuwe album bij Blue Note verschijnt, weet ik niet. Tom Willems schrijft over
de hoesfoto: “Als ik me niet vergis komt die foto uit de fotosessie die William
Claxton in 2006 van Dylan maakte. Claxton is natuurlijk vooral bekend als
fotograaf van… jazzmusici.” Waarmee overigens nog niets is gezegd. Maar dat
terzijde.
En dan nog even iets van wat meer
persoonlijke aard. Onlangs werd Tom Willems op zijn blog aangevallen door ene
Ot Bot Kat, die het zo oneens is met Tom, dat hij het blog weigert te lezen. Ik
heb inmiddels al gereageerd op dat stukje, maar doe dat bij deze nogmaals en
wat meer en pubic. Ook ik verschil,
net als Ot Bot Kat, van mening met Tom over een aantal zaken. Zoals bijvoorbeeld
de covers van Dylan-songs. We zijn verre van elkaars gelijken – gelukkig maar. Mede
door onze verschillende houding richting Dylan, blog ik mijn eigen Dylan-blog. Niet
om Tom af te vallen, maar meer als een aanvulling op zijn verhalen.
Dylan is meer dan de manier waarop Tom
over hem schrijft. Of zoals ik over Dylan schrijf. Dat maakt de artiest in
kwestie tot een bijna onuitputtelijke bron van interpretatie en verhalen. Je kunt
het met die verhalen en interpretaties oneens zijn. Daar is niks mis mee. Het toont
aan hoe het gesprek gevoerd wordt.
Immers, waar mensen zijn wordt met elkaar
gesproken over wat ons bezig houdt. Zoveel mensen, zoveel meningen. Of zoals
een oud spreekwoord zegt: twee mensen, drie meningen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten