Vanmiddag luisterde ik naar de cd Eels with Strings: Live at Town Hall van Eels. Het is de enige plaat die ik van de band heb. Op deze cd staat een wonderschone uitvoering van het nummer Girl from the North Country. Dylan kan het zelf nauwelijks veel beter uitvoeren.
Vooruit, nobody sings Dylan like Dylan.
Maar toch, de uitvoering van Mark Oliver "E" Everett mag er ook zijn. Vanwege het rustige arrangement. De strijkers. De kleine tekstuele aanpassingen (Many times I’ve often prayed wordt bijvoorbeeld Many times I pray). Dat soort dingen.
En een cover is altijd weer de opmaat om het origineel te draaien. Of een live-uitvoering van de meester zelf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten