Vanmiddag hebben mevrouw Frits en ik de biopic A complete Unknown gezien. Een matinee-voorstelling in een Leeuwarder bioscoop. Zo'n 2,5 uur, en het is een mooi portret geworden. Op best wel een geloofwaardige manier wordt de kijker meegenomen in de ontwikkeling van 'de jonge Dylan', hoe hij de traditionele folkmuziek heeft omgevormd naar de folkrock. Met als klap op de vuurpijl, als kapstok voor die transformatie het nummer Like A Rolling Stone.
Natuurlijk, er zitten wat feitelijke onjuistheden in de film. Dat weet je bij een geromantiseerd stuk, dat een biopic natuurlijk is. Sommige feiten worden wat gehusseld om de snelheid in de film te houden. Zoals het Judas!-incident, dat gebeurde niet bij Dylan's laatste Newport-optreden in 1965, maar pas een jaar later in Manchester Free Trade Hall.
Of dat Dylan tijdens een Newport-editie tussendoor naar de pont rijdt om Sylvie (Suze Rotolo) te overtuigen om tóch bij hem te blijven. Het is de vraag of Dylan het terrein zou verlaten voor een relatietherapie-gesprek.
Of het historisch foutje dat Dylan de enige singer-songwriter is met een Nobelprijs voor de Literatuur. Dat is niet waar, een kleine eeuw eerder ontving collega-tekstschrijver Rabindranath Tagore ook al de prestigieuze prijs.
Andere dingen zijn goed gedaan. Je merkt iets van Dylan's uiterst merkwaardige verhouding met vrouwen. Je proeft hoe ongrijpbaar hij is. En dat A Complete Unknown niet gek gekozen is voor deze film. Misschien wel beter dan Dylan Goes Electric!, zoals het boek heet dat aan deze film ten grondslag ligt.
En er zijn grappige verwijzingen. Zoals het gesprekje over de beste gitarist die heeft bestaan. De gesprekspartner kan dat volgens Dylan niet zijn, tenzij die ander Blind Willie McTell is. Een subtiele hint naar misschien wel het beste nummer uit Dylan's omvangrijke oeuvre.
Overigens was vanochtend Dana Linssen te gast bij MAX Nieuwsweekend om te praten over biopics, naar aanleiding van A Complete Unknown. Het gaat dus om dit filmgenre in het algemeen, hoewel Linssen dan weinig op had met Dylan. Als ze het over de man had, was dat vooral in neerbuigende termen. Maar ja, ze werd dan ook niet uitgenodigd om haar mening over Dylan, maar vanwege haar werk als filmjournalist voor NRC en de Filmkrant.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten