Vanavond treedt Dylan op in Belfast. De eerste van twee optredens in de Noord-Ierse stad. Morgenochtend weten we of Bob Britt zijn lapsteel weer tevoorschijn heeft gehaald. Mevrouw Frits checkte of zo'n gitaar op schoot wordt gespeeld. Dat is het geval.
Je hebt deze gitaren in alle vormen en maten. Voor elk wat wils. Zo'n lapsteel geeft altijd wel een mooi geluid. Net als een slide-gitaar. Je glijdt over de snaren heen. Toch anders dan met een plectrum of je nagels de snaren beroeren.
***
Dit is mijn 2750e bericht op dit blog. In twaalf jaar tijd. Begonnen toen de plaat Another Self Portrait verscheen, aflevering 10 uit de Bootleg Series. Deze box behandelt de jaren rond Self Portrait en New Morning, 1970. En het was de tijd dat ik met Jan naar een concert in de Heineken Music Hall in Amsterdam ging.
De eerste maanden waren nog wat zoekend. Ik zocht de toon, de frequentie, maar ook de technische knopjes. Inmiddels kan ik zeggen dat ik mijn toon heb gevonden. Alles werkt zoals ik het wil hebben. Dat betekent ook dat ik de eerste berichten niet herschrijf. Dit andere zelfportret laat immers ook een ontwikkeling zien.
Het zijn eigenlijk kronieken die ik maak. Setlisten, recensies, aankondigingen, gedachten, reflecties, allemaal volgend op de lineaire gang van zaken.
***
Een veelschrijver als Jochen Markhorst ben ik niet. Jochen heeft een nieuw boek toegevoegd aan de Dylan-bibliotheek. In Bob Dylans Rough And Rowdy Ways - Kant A bespreekt Jochen de nummers I Contain Multitudes, False Prophet en My Own Version Of You. Ongetwijfeld op zijn prettige manier: verrassend, met altijd frisse invalshoeken en dwarsverbanden. Jochen drukt wat ik denk. Een soort collega's. Met allebei een eigen inbreng.
Zoiets.
Dat mag je wel zeggen na 2750 blogs, toch?
***
Vanavond Belfast. Nog een week te gaan, en dan zit de Europese najaarstournee 2025 er weer op. Ik moet er nog niet aan denken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten