Columnist Herman Sandman van het Dagblad van het Noorden gaat dit najaar niet naar een concert van Bob Dylan. In een bijdrage gisteren, verantwoordt hij zijn keuze. In Lingen zouden nog kaarten zijn. Maar: "De belangrijkste reden om te gaan, His Royal Bobness nog een keer live te zien, is tegelijk de belangrijkste reden om niet te gaan. De man is 84, oud en moe en ik ken de verhalen dat hij er op het podium weinig van bakt. Met de rug naar het publiek en amper te verstaan. Dus tja."
Ik weet het niet, maar de argumentatie komt uit een parallel universum. Dat Dylan met zijn 84 jaar oud en moe zou zijn, heb ik nooit gemerkt. Ik ken mensen die nog geen 84 zijn en een meer uitgebluste indruk maken dan Dylan. De verhalen over de rug en amper te verstaan, dat zijn ook broodje aap-verhalen, maar die verhalen doen het goed op feesten en partijen. Vooral verteld door mensen die de afgelopen 30 jaar niet naar een concert van Dylan zijn geweest.
Bij concerten van Dylan moet je je telefoon in een hoesje van Yondr doen, "zodat de bezoeker geen opnames kan maken. Dan ben ik er al klaar mee."
Nou ja, opnames worden er altijd wel gemaakt. Ook van de Yondr-optredens zijn de bootlegs te achterhalen. En het is heerlijk ontspannen om te genieten van de muziek, zonder al die beeldschermpjes. Kun je tenminste zien dat Dylan jong en energiek is, met zijn gezicht naar het publiek en zijn teksten helder te verstaan.
"We can either play or pose. It's your decision!", blafte Dylan ooit het publiek in Wenen toe. Maar dat heeft Herman Sandman dan ook gemist. Geeft niet, doet er niet toe. Wij zullen elkaar niet treffen in het publiek van de Nobelprijs-winnaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten