Live Aid

Veertig jaar geleden was Live Aid, een benefietconcert voor de hongersnood in Ethiopië. Zo'n zestien uur aan optredens, uitgevoerd door tientallen artiesten en verspreid over twee continenten. De shows werden gegeven in het Britse Wembley Stadium in Londen en JFK Stadium te Philadelphia, Amerika, met een paar gastbijdragen uit andere steden.

Het was tussendoor ook een promotiestunt voor vliegtuigbouwer Concorde. Phil Collins trad eerst op in Londen, onder meer met Sting, waarna hij in drie uur de grote plas overvloog om in Philadelphia ook op te treden - daar drumde hij weer mee met Led Zeppelin.

Bob Dylan was de afsluitende artiest, voordat met een live-uitvoering van USA For Africa's We Are The World het geheel werd afgesloten. Het was niet zijn beste performance. Dat kwam deels door het rommelige geheel, want terwijl Dylan zijn drie nummers speelde, werd achter het doek al gereperteerd voor de grande finale.

Een groter probleem was zijn statement. Na het nummer Ballad Of HJollis Brown zei Dylan, in kennelijke staat: "I'd just like to say that I hope that some of the money that's raised for the people in Africa, maybe they could just take a little bit of it - mayby one or two million mayby - and use it, say, to pay the ... er ... pay the mortgages of the farms... the farmers here owe the banks." (Howard Sounes. Down the Highway. The life of Bob Dylan, (Londen: Transworld Publishers, 2001), pagina 425).

Enig enthousiasme bij het publiek in Philadelphia, maar niet bij organisator Bob Geldof, die zijn naamgenoot via televisie zag optreden. Het was in ieder geval het zaadje bij Neil Young om later Farm Aid te organiseren.

Maar dat kwam later pas.

Dylan werd overigens muzikaal bijgestaan door de gitaristen Keith Richards en Ronnie Wood van The Rolling Stones. Na deze opmerking speelde het trio ook nog When The Ship Comes In en Blowin' In The Wind. Dat laatste nummer heeft het als enige gered op de dvd-box uit 2005.